mensen op de knieën
Dat beetje god in mij
moord louter uit genoegen
Dat beetje god in mij laat mij
altijd weer in leven
Dat schrijntje god beweegt
zich tussen ophemelen en aarde
Dat goddelijke staat dichter in dat licht
van mij uit bezien toe te kijken
Die god in holst van mijn gedachten
Die god daar pijnbank van te zijn