Dichter op je huid

Kon het op je buik schrijven
zelf haarkloven op geschoren
venusheuvel fluisteren
het model van de vakman
maakte een meesterwerk
van je lichaamsdelen

mijn handen doolden
diepgaand in gespreksstof
van jaren laten rusten

het werd spreekwoordelijk
in je ogen weer gegeven
er was stemloos zuchten

alles lag ten grondslag
voor zover ik hoorde in
maagdelijk wit landschap

het lichte glooien
ontsloot je ogen
en sloeg de benen

we kwamen samen
op gezette tijden klaar
aldanniet ingeluide stilten

Morgenstond geschreven

Het donkert wat en u verliest
uzelf daarin waar niets
hetzelfde blijft hoewel u denkt
ik blijf gewoon droomt u toch
ook degene die u was te zijn
immers niets wijst dat u getweeën
leeft toch maakt
u alles onberoerbaar mee
het zit zelfs
tegen u gewoonten in
heel vervelend tegen
dat valt ook u tegen
hoe hachelijk ook
zoveel ontbering bestaat
het bestaat u bent nimmer
iets anders geweest dus beleeft
de doodsangst gaat gepaard
met zweten razend gierend
door het strottenhoofd
alles blijkt mogelijk
u bent verdicht
tot stoffelijk overschot
opgeheven in beelden
u nadert zieltogend
een niet te naderen eind

Tot plotsklaps u breekt
zonder dat het met buigen
gepaard de spanning afleidt
van dat vogeltje dat zingt
een wijsje van de opgeluchtheid
vervangt na selecteren
het juiste trefwoord

de morgenstond geschreven
op het voorhoofd van de tijdgeest
die leidinggevend aan z'n armoe
van verbeeldde waanzinnen
zich groot hield met beloningen
waaruit slechts grondijs bleek en
u tegenstrooms tegemoet treedt
in de wanhoop onderkoelt
te blijven leven net nu

het voorjaar het voor het

zeggen krijgt met luchtigheid
ontsnapt ontdooit onthoofd