Je wereld is een onmogelijk klein heelal
met alles daarin waar jij nog met verbazing
nauwelijks iets niet belangrijk vindt
een touwtje dat spant erom tot dagtaak
of als hebbending om zoveel uurtjes
samen te binden tot een beginnetje
opzetje voor je dagdroom waar zelfs
de slaap voor week te halen
bij de dichtstbijzijnde kassa
die liever nog rinkelde zoals
centjes nodig zijn de sterren
van de hemel te spelen
schommelend op je tijdasje
waar je nog net oppast
te klein voor de zwaartekracht
te groot voor een veertje
zweef je toch ook deze dag
weer door in jongerzijn
dat nooit gaat vervelen
zelfs wanneer ouder worden
de wereld te groot wordt
om niet met velen te blijven
dromen in iets oneindigst
in dit moment dat langzamerhand
aan je voorbij trekt je alleen laat
je vergeet hoe belangrijk
alles in detail het kleinste is
een wens
om van te houden
om vast te houden
om te behouden
