maandag 27 december 2010

Ietsjes meer

Iets zo ver van mij
Verwijdert moet haast wel
Een ster zijn van mijn
Beeld dat ik draag
Wanneer de horoscoop getrokken
Nooit mn levenslicht
Betreft

--
R

Van vervreemde staat

Het getandde riet vreet aan het verschiet gebukt onder de last van het
kille turen
staart de horizon zich blind op koude muren het verdriet te zien hoe
de hond niet de sporen doorziet van de sneeuwlast
die het nalaat terwijl onguur op den duur
verveeld raast de wind in koor door
kale kronen zoals het hoort klinkt het ook
met verstomde blikken naar omhoog
vanuit dit gezichtspunt onttrokken einders waarop de kwelders gebukt
gaan zwijgen
in de zilte van de aangevroren nacht

--
R