dat het geweten teisterend laat
weten hoe het innerlijk vergaat
Maar meer nog dan het hongeren
en dorsten naar het vlees en bloed
is de moed te beseffen hoe los
Daarvan het gemoed lijdt zonder lijf
en leden om het uit te schreeuwen
dat pijn slechts een verschijnsel is
Dat zijn licht werpt voor de schaduwen
die verschijnen om te zien hoe zwart
en zwaar dat bevrijden toch kan zijn.
Het is de man die hoe verlicht ook bij het leven
in zijn geest een mix van komedie en tragedie
bittere chocolade met scheppen van een schuilplaats
waar veilig geborgen van stilte en lawaai verstoken
zijn eigen leider is van al het lijden hem aangedaan
iets wekers dan dat zo bederfelijk vlees van vrezen.
