maandag 17 september 2012

Adem van stilte

Een ingeslagen weg is opgebroken de verkeerde afslag.
De sloot loopt over van wolkenvelden zonder regen in stralend weer.

Het geruisloos verdwijnen van de zomer, een verkleurend blikveld weg.
De stomheid in gebladerte, waarin zelfs vallen ongehoord is.

Het stralend vergezicht vol meeuwen in dit vroeger avondlicht.
Zeewaarts zonder enig teken verwijderend verder vanwaar de branding gaat.

Het eenzaam dorrend gras, geel teneer een bedstee van het ree.
Dwalende oogopslagen gewikkeld rond een enkel licht.

Een verblindend rustpunt waar geen enkel ogenblik meer is.
Vertrek gelijk het uitgewoonde thuis dat gevoelloos leeg een ruimte is

~~
Met het oog op stilte voor de storm in het hart van een orkaankracht
Ontstane werkelijkheid van onweer dat overal opduikt is bukken het beste besluit. .

Wekkertje

Het loopt af op gezette tijden
maar alleen wanneer het eerder
opgewonden is geraakt

Speelt wat wijzer maar simpel
op tijd klaar zijn uit de veren
plicht en meer op vaste tijden

Tot een ondoorbreekbaar lid
verstijfd in de omarming
van de hier verstreken tijd

Verwens de wekker die getikt
terstond de drift ment in bedaren
van de droom die afgelopen is