De zin van het bestaan

Ja, die ontbrak, dat punt
om er een einde aan te maken.
Het was zoek; dat punt.
Want laten we wel zijn,
wanneer was er voor het laatst
een punt gemaakt.
En werd daar toen een punt
van gemaakt. Geen punt.
Een puntenslijper aangeschaft;
mocht zelfs niet baten.
Bij het slijpen brak het
iets te vaak. Het mispunt
dat viel niet en daar was
geen punt mee te behalen.
De zin in het leven
dat is het punt; ja die ontbrak.
Wat bleef er na het niet
behaalde punt, gezakt voor eeuwig,
nog om voor te leven?

Zittend op een oogmerk

De kurklijsten worden broos
waterloten lopen leeg geknot
door schietwilgen gevlochten
langer zwiepen zwanen
er blindelings op los

een eikel slaat op hol
door een zelfbedachte gaai
er wordt een bladerdek omgetoverd
terwijl de eekhoorns staartwiekend
door mager gras
het blote paard bezien

komt tochtig de nachtvorst
het winterkoninkje tegen
ze zijn verlegen van elkaar
door het roodborstje te snappen
je ziet hiervan esdoornvleugels vliegen

wat niet ongekend is voor dit jaar
blijkt uit de nadere kaalheid
eindeloos veel schrale zon

onder de vermolmde olmen
spelen kinderen van de nacht
in een heksenkring hun overspel
wie dit wint verliest de tijd uit het oog
er rijpt immers een windbuil
gedachtenloos over het water

de wintergasten zijn gearriveerd
op de vooroeverse landen
die gisteren zijn bedacht
maar nergens toedienden
tot onverwacht een golf spaak liep
en zn nek brak op de dijkvoet

iedereen werd aangegrepen
door de kruinen te bestijgen
met woelmuizen bestrijden
die alles op de schop namen

er werd gefluisterd
dat de oorkonden kwamen
die opgewassen zijn
tegen wassend water

zolang er niet beknibbeld wordt
gaat alles vredig verder winterslapen

de worm paart zich aan de aarde
een mol biedt onverhoopt grondverzet
wie weet
komt daar wel weer een nieuwe lente van.

Herfstdip

Door de bladeren of door de wind
of het tegenlicht dat tegenzit voor
de geurende bodem het ruikend riet
nasmeulende avonden in m'n gezicht
brandende horizonnen alles teloor
hier staat een mens die zich bezint
z'n houding ademt er door en door
hoe vast houvast vereeuwigt ziet
zonder banden wat zich herricht
raast de tijd vooruit op zijn gehoor