het is nog nacht dat ik niet eens bedacht
ik ontwaak hier uit m'n slaap en stap
hinkelend tussen twee gedachten door
uit bed de grond waarop die heeft geen reden
anders dan behaaglijk kil laminaat
dat wakker maakt wat eerder
nog sprinkhaan was in overleveren
in het net geschapen droomlandschap
waar niemand thuis wil horen dan ik
de trap is steiler dan verwacht ik hel
voor de zekerheid wat achterover
sport na sport als ware het treden
klauterde ik slaapwandelend naar beneden.
Het deed me veel die vaste grond te voelen
daar ik uitgleed op de laatste beweegreden
een trede die ik over het hoofd zag onder de voet
gelopen hoogmoed kwam ten val ik lag
Genezen van teveel aan kwalen was ik
aan het uitdokteren met hoeveel zorg nog
valt te leven en het scheelde daar
het geringschattend bleek te bestaan
uit luttele ogenblikken zover ik kon overzien
Aan de grond om diverse redenen blijkt alles
aan te hoge verwachtingen te voldoen
dat schept geen voldoening noch verwachting
waar ik nog moet volstaan liefst gerecht
stram in de benen en op de juiste plaatsen
blauw aangeslagen als was't een belasting
envelop waar immers ook altijd een zorg minder
uit voortkomt als het meevalt en niet tegen
Beneden aangeland trof het ware in een gedaante
de aangeslagen man geenszins vel over been noch
een verveelde mens die in staat was te overleven
zichzelf teruglezend viel immers alles mee
er ontbrak weleens een leesteken voor houvast
vreemd genoeg herrezen ook hoofdletters waar
ik onverklaarbaar achter bleef steken en de tijden
o mijn god die tijden heden ten dagen en verleden
en juist dat ik beweerde ontwaakt uit mijn valpartij
hier onbegrepen aan de grond zat genageld maar tevreden
Ja het liep geregeld maar in de regel uit de hand
een zwakke bries zwol aan tot een orkaan en doofde
gewoon in het gebladerde van de dorre beukenhaag
tot behaaglijk ritselend gevoel dat alles achter mij
boven in de slaapkamer was blijven steken in mijn
aldaar naakt bestaan van slaap onder dikke dekens
Ik was in eens en zeker niet plotsklaps gelukkig
al starend bezig in het donker bruin van koffiedik
te bezien als ander wezen en in wezen
wederopstandeling vanuit de revolte van m'n eigen leven
alles liep niet zoals het hoorde uit de hand en uit niets
had ik grip gekregen al verhalend en uit het hoofd
gezette redenen om nooit meer tegen te vallen maar
altijd mee te zitten met de dag in die zin hier uitgeschreven.
