Vereelt verhard verleerd
gaat het eens zo gave deel
tekeer stelt zich te weer
scheurt bezeerd in sneden
diep uitgeteerd verdriet
tot bloedens toe iedere stap
verzet biedend aan het vernijn
dat eens trots zetelde in de ziel
maar thans verloren daar alleen
voetstoots de verschoppeling
speelt op het eelt waar het opteert