op de bureaustoel is hij bezig
door de taal gegrepen leeft hij
treurnis druipt gelijk de regen
uit de regel van het veilige gedicht
vervluchtigen met rook uit de mond
verdampte zin in het leven
dat zijn herinneringen
waar horden uit ontsnapten
oorlogsgewonde gedachten
verrijkt met een heldere geest
verloopt het leven van de man
je ziet het voor je hij schraapt
de dagen bij elkaar met tekens
letteren zonder wegcijferen
als kost van levensonderhoud
iedere hoekje boekt succes
met schappen uitgelezen werk
de trap omhoog gaat trager
dan de persoon die vager
dan een rups verwoord
tot vlinder nooit meer
uitvliegt in het eeuwig
grijze van de ingekleurde
schrijvershand
(RC docu 2016)
