De herfst vouwt zich samen
in een aanstekelijk verhaal
Van hoe pril en onbezonnen nog
de lente zich uit de winter herwon
Thans het bloemhoofd van de zon
ter aarde neigt en zaad verspilt
Vogel onderste boven daar omtrent
tot de bodemvruchtgebruik toe benut
De kans is groter dan het lot hoe teder
ook dit zomers uitbottend doorschoot
Nu alles verliest en tot de knoppen gaat
slapend ingewikkeld de kou doorstaat
En egel ach de egel scharrelt daar
voor't laatste maal z'n kostje bij elkaar
Het doet er verder niet meer toe hoe dor
stijf en half vergaan in deze hoop hij slaapt
