zondag 3 juli 2016

Samenhorren

Solidairiteiten zijn van alle tijden
een rariteit voor gelijkgestemden
saamhorig beamen zij elkaars gelijk
dat iedereen daaraan voldoet
die ook niet solirariteit betracht

hoe schoner dan de gedoogden
die dulden de uren met elkaar
zonder daar gelijker op te zijn
zijn zij de veelstemmigheid 
van instemmen hoeveel anders

iedereen kan zijn met uit het oog
verliezen hoe eigenzinnig taal
toont wie daarin thuis hoort
of anders spreekt in tegendeel.


--
hakuna matata,

ries.

Ochtendgloren

Een ton vol traanvocht
oogst van dagen regen
zich aaneengesloten
regenschermen 

weer en wind werden
 talige wezens stemhebbend
kiesrecht van de gemeenste 

deler brak door de takken
van gehemelte met tongval
slissend lallend dropen dagen

van de daken die nu overgoten
zonlicht uitbrakende glas
 gewelven gebakken zand

van het zuiverste soort
dat nauwelijks vloeit
vertellen hier verlicht

de schaarste aan water
een atmosferisch geheeld
lichaam gebroken in kleuren

verder loopt alles gewoon 
goed af want met onweer
voorspelt niemand wind

wat damp op het wad 
glibberglad nat welt de wereld
wat na sleuven snot zwart

en met gemak te vertalen
naar een zelfsdodingsproces
voor overlevenden op de kwelder

hier gekweld daargezegevierd
verbrand met zonnesteken 
wat modder zelf goudglanzend 

maakt met pieren die gepoerd
veel leven maken van kabaal
in de ruimte die scharniert

rond omkomen of opkomen
en minder meer maakt 
wat meer minder maakt

 



--
hakuna matata,

ries.