nog groen gemutst
rimpelvoetig in 't gelid
tot weerzijden verdicht
pal voor paal gesteld
nauwgezet maar afgemeten
abeeltje spelend
tot je van kleur verschiet
wetend of juist niet
hoe toch jaargetijden
door je vaten stromen
terwijl je van dromen
lommerrijk over je schaduw
heen gestapt gericht
geen gezicht meer
geeft als je bent
uitgeschreven licht
eeuwig vastgezet