nee sterker nog een lichaam dat mij omvat
ik kon zowaar helpe mij god erin en uit
nee maar een droomlichaam dat ik bezat
ik kon er lezen mee en schrijven voluit
geen geluid was mij om het even hard
ik kon zowaar m'n binnenste buiten bevatten
Menigeen was ik en zo voldongen hart
dat alles klopte met wat ik in mij had
meestetijds deed ik alles wat werd verwacht
tot op een dag ik weer ontwaakte in droom
waaruit ik lichaamloos voort kwam
ik was mezelf zat of zat met mezelf wat
verlegen om wat ik niet meer in me had
vervlogen kwam het dichtste bij mij
ik was niet meer wie ik was
hoewel ik wist wie ik ooit was
was ik niet meer die ik bezat
ik was niet meer
dan dat ik ooit
van mezelf geweten had
ik was gewoon mezelf vergeten
die ik om mij had en in mij had
een lichaam dat ik niet bezat
of erger nog ook nooit bezeten had
zo kwam ik uit mijn droom terug
als mens die eigenlijk in zichzelf
totaal vergeten was