vrijdag 18 november 2016

Handen uit de mouwen

Handen aan het bed
vijf vrouwen klaar
het grijpt me aan
dit tafereel ze grijpen
met handschoenen
mij stevig aan

in haar ogen las ik
meisje aan de waterkant
waar droom je van
je wereld bestaat toch echt
wanneer jij koppie onder gaat

ze zocht een uitweg
een ander schond m'n lijf
het spreekwoordelijk rund
bleef uit zo verwond was ik
dus niet wonderwel goed
opgelicht trok zij mijn aandacht

met huid en haar
er was een schaar
met naald en draad
het was niet bloedstollend
toen zij haarfijn uit de doeken deed
waar uit de draad bestond
waarmee ik aaneengeregen werd

dit is de huishoudschool
dacht ik en vernam iets
over wondgaas een lek vat
een gladde hals zeer fraai verlicht
ok is dus de plek waar goed verricht
de man zichzelf herpakt in de hand
gewerkt door dit steriel verband
een witte broek verried een string
gespannen werd het scalpel gehanteerd
nadat wat ik afstond voor het goede doel of onderzoek
alles werd gedicht wat ontluikend
stil was aangericht

het sprak mij aan hoe troostrijk ook
een ogenblik gewisseld werd

Vaarwel gezwel

De broedcel is in de kiem
boosaardig gesmoord
een harteloos tierig
maar wel weelderig
uitgedost straks
uitgevreten monster
van mijn geweten
schoon en onbevangen
haal ik opgelucht slechts
kwaadaardige gedachten
uit de krochten van de macht
die sterk gelijkend
de chirurg ontberen
om in te grijpen
opdat het lichaam
zuiver verder kan
delen zonder uit te vreten
waar de mens aan dood

kan gaan.