De wolken hangen kleurig in het gelid
iemand is klaarblijkelijk aan het lijntrekken
geweest wat ginds staat in strak blauw pak
terwijl hier wat overdreven telkens
de zon doorbreekt op dat ik wakker
schrik van nabeelden op het netvlies
ingevangen licht rood zwart voor ogen
borrelt Beethoven zijn moonlight serenade
door het hor heen naar buiten ik ving
het nog net op voor het wegstierf
in het aanzwellend kikkerkoor
luid protesterend boden mijn spieren
als ware verzetsbeweging mij
van repliek ik kromde op
gespannen voet met mijn omgeving
de tenen in de wandelschoenen
en ben er van uit gegaan
gewoon wegstervend dovend
nam ik respectabel
gehoorsafstand in acht
