1 huizig inprint

Eenhuizig

Zo ik ben weer thuis in deze holle ruimte
met overal zijn aansluitende gedachten-

gangen en gebaande wegen waarover ik
mezelf weg dichtte vervuld van 't azijn

in prachtig doorschijnend glas van mij
de vreugde van het opgeloste zijn

Lauwersoog (de ochtend erna)

geen spoor van zekerheden mezelf ver-
gewist van rebus en van quiz 'n raadsel

van ontrafeld zijn ontfutseld uit mijn ik
het niet ter zake doende vergezicht

een oogwenk licht van ochtendgloren
verdicht van wat de nacht had aangericht

aflopende metaforen in scherp gekante nevel
droom die smaakte naar het zwevend kruid

Ouden dijk (de avond ervoor)

maar was gekruikt in 't zuurzwart zijn
herkenbaar maar onzichtbaar smaakte

nu mij pas openbaart met 't ontkurkte zijn
'n vervluchtte geur mijn geest is uit de fles