Ik ben kwijtgescholden

Tot het diepst toe uitgediept
ruiterlijk ronduit bedrogen
tot het bot toe voorgelogen

en dan zie 'k dat ik er even tussen uit wil
glippen groene ruimte weidsheid
en de vervuilde horizon voorbij
waar het gerief van welvaart schril
tegen afsteekt koersend op hemelse zaken
ik ben blind en lijd gezichtsverlies

er ontstaat een knipoog ergens
bovenuit en dat verblindt
met een half oog toegeknepen
ziet het er buitengewoon beter uit

rest te blijven
steeds minder
meer ook niet

of gewoon te getrouw
te blijven genieten
van de hoog opgestoken
zonnebloem maar toch
uitgebloeid bruin hoopgevend
zaaigoed of gedachtegoed
dat volgend jaar opslaat
uit losgewoeld schuldgevoel

De zingever reikte

Het gezichtsverlies is schrijnend nabij
het lichaam zit mee maar verder wat tegen
passie wordt fucking passief
een uitgewoonde leeftijd
vervuld van volwassen
maar leger in de bedstee
steeds meer dromen
minder dan volkomen
het vlekken bed verlegen
waar morsige jaren verbloemd
verlept in de schede of vervuld
leeftijdgenoten die zijn gedumpt
zelfvervullende zingevers
wordt met kinderwensen gevuld
de lust tot openbaren in het kraamkliniek
of doodziek thuis bevallen van een ongeluk
vervaagd de mooi gemaakte betekenis
in het kruis tot louter jeukend lastdier
wanneer weer een geslachtsdier
of voor de sier een ander beest
het kortgesloten geluk beproeft
in de bokalen rood gedroogd
vlekkenpatroon van gemorste wijn
puur azijn en bitter ook onuitwisbaar
de herinnering aan hoe vreemdgegaan
het levenseinde z'n voltooiing vindt
in buitensporige geslachtsgemeenschappen
van diverse maar perverse geaardheden
daar gelaten dat het lijf het aflegt