De havenmond valt droog
zilt smaakt de likkend tong
van de wit uitgeslagen zon
ik ben een anderszoekende
maar daartoe toch bijna
in staat verwarring geraakt
hoe lichter te leven hoe zeer
ook ik naakt tot het einder
me uitstrek te weten
bijtend vreet de waterpartij
woest om zich heen te meer
te zee en wat er rest aan kust
weerbarstig beslag van gesprongen
steen waaruit een oorsprong
waaruit toch vloeit dit aan beiden