En dan lees je

Terug naar de natuur net na max havelaar en besef eens temeer de
dichter schept een lulverhaal op over bosvioolen in de sneeuw oehoe
die hij niet eens kan onderscheiden van de ransuil en hij lult maar
verder over bloemen die hem beroeren kunnen omdat ie te dom is
om te beseffen dat een hondsroos
geen gevulde theeroos is die hij zo bewondert
als geknutseld menselijk vernuft en
niets vandoen heeft met de schoonheid
van de poëzie wier eieren gelegd
in een rups die nooit de dagpauwoog oplevert
uit de brandnetel die hij zo verfoeit en
moet leren leven met de parasiet
die daar heel dichtelijk uit kruipt
--

Het land aan leven

Vroeger kon je leven in de stad
weethebbend van het platte land
stapte je op de fiets naar buitenland
toen hoorde je de tijd
nog vluchten voor lawaai
stond je stil bij een grenspaal voor besmetten
daar lag het verschil: melaats zijn of niet

je dook gewoon onder in het groen
lome zwoegers dun katoen langzameraan
dan gewoon te doen was alles
zo een beetje fatsoen dat in een windvlaag je omhing

jij was het verschil later thuis gekomen
dreef een groene weduwe in de vaart
der volkeren opgenomen werd alles
hoornsdol ging vreemd de proviciaal
fietsen met een stadsbewoner zo uit
z'n hol gekropen de wijde wereld in
strijdend ten onder over zandwegen
werden snelwegen aangelegd alles verbond
bleek je geen weet te hebben
van de stadsbewoner die alles
anders behoorde tedoen
gebruikelijk naar jou zin lag dicht
de bebouwde kom een weiland verder
akkerde jij door en stond er niemand meer
bij stil langs een karrespoor dat
zoals het hoorde met een picknickmandje
vierwielgedreven werd
zat er een boer naast je
zo te zien ook uit Amsterdam

--