Ik zie een landweg

En wat mist
een horizon
het gras loopt
voor de voeten
weg je voelt
dauw berijpte
parele vocht
drie bomen links
wat wijdverspreid
ook drie
aan de overzijde
hoe rijk de berm
hier verdwijnt
in grijzer licht
ik dwaal hier
bijna met de ogen
dicht met 10 milliliter
per uur door
en zie hoe rustig
roest mijn pad
met prikkeldraad
omgeeft op rotter
hout dat leeft
van bijtjes die
in nesteldrift
hun holen voorzien
van jongbroed
met het oog
op de toekomst
gericht voor mijn aanzicht
het geduld van de gevoelige
laag van het bestaan
is flinterdunne schijn.