Onderbroken

Jongens lijken af

stand te nemen nu ze vast

gezet voor't leven

Ongelofelijk

Ik geloof dat ik 

dood ga o nee dat weet ik 

geloof ik zeker niet 

Zeven tien

De aarde is van ons

Maar een beetje meer  van mij

Dus wat doe jij hier.

bejaagde tijden

In deze tijd, het keerzijde van gelijk
de opgejaagde niet meer weet of de jager
niet het aangeschoten wild betreft

de wond veel dieper nog zich in zichzelf
bevindt het mes niet aan twee kanten snijdt
maar botweg het vlees uitholt

de volheid van bestaan een goed recht
op leegte geeft geleend van wat het meeste
is
dat wordt gevreesd zich verliezend
in al datgeen er niet toe doet
maar zo bepalend is om te lijken
op wie niemand ooit is geweest

het beest zint steeds meer op wraak
zonder verraad aan zichzelf niets
meer geeft dat haat op iemand
die onbekend de grootste vijand
 heet
het schijnt dat scheelt te licht
te zijn
om zonder veel gewicht
te hechten aan het verlies
dat deelbaar onbelast
het verleden rusten laat

de vogel in een wnkslag
zachter bries de vreugde
van de frisheid schenkt
aan wie daarvan geniet

Grondmist

Het is geen wetenschap
die wordt bedreven
noch de vliegkunst
die daarmee eigen wordt gemaakt
het is meer vervliegen
naar een horizon
waarlangs gedachten worden gedreven
een schone kunst van overleven
met ganzenveren beschreven
zoals het wegsterven daarvan gaat
wanneer de vlucht weer overgevlogen is.