maandag 7 februari 2011

Van de slag

Niet dat ik daarvan was
maar het klopte niet
dat was me wat
ik was het ritme zat
gewoon tijdje al
het werkte niet meer
voor mij was alles al
van slag

--
R

ik ben niet van papier!

Wie bekommert zich nog om speenkruid?

de watergang heeft in zijn beloop,
van ijs ontdaan. tekent regenkringen druppelwijs,
oppervlakkig bezien weersomstandigheden

Op dit moment lag niets
op de bank nog onbezet,
zoals jaren zijn uitgerekend
in het wilgenbestand,
dat wijselijk beknot staat
te zwijgen aan de waterkant,
toch wel belangstellend
in deze leegte die het ingeeft

aan de andere kant ben ik
bespiegelend wat gebroken
weergegeven...

onbekommerd drijft een grijze massa over.
Er komt een spat van terecht op mijn optiek
dat ietwat uitvergroot de werkelijkheid weergeeft
Tot kale akkers op de regel genomen uit het niets.
Als het niet goot, kwam ook uit de goot omhoog gekropen

(Het heeft geen zin de onzin hiervan in te zien,
omdat de weerzin daarin nu eenmaal ligt besloten,
geen tegenspraak duldt.)

komt het speenkruid tot wasdom
waar ik onvermijdelijk van heb genoten.
Als vastgelegd gegeven In alle zekerheden.

-
R

Opzoek

Naar wat geluk struinde ik het internet af
kwam daar heel wat
uitgesproken tegen
in uitersten van nul tot een verheven

een fasebook vol rare fratsen
twitteraars met kleine gedachten
tot beroepshalve garen linkedinners
die het wel aardig deden met hun linkdinnetjes

alles wel verstane gasten in elkaars bestaan
zekerheden met
neergezabelde gedachten
in digitaal bijvoorkeur rampzalig vastgelegd

in verslagen op wereldschaal
hoe briljant toch uitgeweid
het individu z'n passie preekt

maar waar stroomt toch dat warme bloed
raakt het verwarde vlees omarmt in lusten van de rauwe werkelijkheid
ontdaan gerust

--
R

Het aardewerk

Het gedonder in de glazen
van de vuile was

met aanzienlijke schade
met wat een zo zeker was

loopt nu af in een zee van tranen
erodeert het traag geheugen
vlakt af tot uitgespoelde waarden

gelogenstraft ter aarde
in laagvlakten van bestaan

tot sedimenten afgezet gesteente
na miljoenen jaren uitgesleten leven
van gigantisch menselijke aard
in een schamel verdichte
ontspoorde rest

--
R

ik ben niet van papier!

Het tegenzitten

Het plein van hemelse geloften
lekt uit ongesteld verleden
bloedloos leeg

iedere hoop dwaalt hier
met zwerfkeien
die eerder vrijheidlievend vlogen
opgebroken over de grond

er rest nog één gerucht
vanuit de openslaande vensters
dat bulderend de kiem smoort
van de uitgesproken gedachte
die in alle openheid ontsproot
nu verwelkt in neerslachtheden

R