dinsdag 26 oktober 2010

Onder morgen lig ik

Verbaast van gisteren nog
toen de inktzwammen
uitgesproken te beschrijven
hoe vloeiend ook
leven haar sporen verdient

nu ik morgen ben
de aarde haar loop heeft genomen
was ik uitgerekend vergeten
hoe wit gerijpt het gras klinkt

twee dagen was hier nog
een oogluikend tafereel
dat hiermee overeenstemde
voor het weer verdween