zacht ook mijn gemoed
ik heb wat daar gelaten
dat niet meer tot mij hoort
luister nauwgezet gefluister
zie tijd weerspiegelen
in een ogenblik gedoofd
en demp een put
waarin ik bijtend zuur
laat lopen in de bodem
met tranen in m'n ogen
door de rook trekt ook
de waan weer weg
hoor zonder kijken
de vogel aan vervlogen
