Eddy Roos, Verhildersum
Rimpelloos vervelen voor het brons.
(om voor eeuwig als gegoten te staan)
de voorhuid heen en weer bewogen.
Naaktloos met duimindrukken vergeven
het was gesmolten zat als gegoten
toen de vrouw werd afgeschreven
lag de gietmal aan zijn voeten
Nadat de blauwdruk zijn sporen had verdiend
zat het meisje dansend aan de afgrond
van een sokkel objectief bekeken
meer dood dan levend
door de kunstminnaar met liefde omgeven
Maar wie schetst anders
dan een vogel ontlastend
de verbazing nog een traan
op het hard glad gestreken
gelaten voorhoofd
