Nabij een einde

De zon speelt dartel een ondergang in het gras

Hoefgetrappel komt van pas met dit bloedrood verschijnen

De ooievaar heeft haar taken net volbracht

Een ringslang die ik verwar met esculaap
voltrok een spoor van warme aarde met gezond verstand

Ik leg mezelf af in enige kilometers zand een spoor as

De verbijstering is groter dan verwacht
met invallend duister valt het breken op
opgetogen uit de lucht
een roofvogel door de nacht
in een uiteengeslagen vederpracht

Ge- vermaakt bestaan

Om mezelf te zijn loop ik naast m'n schoenen
strik geen veters, struikel vanzelf
om van mezelf te houden kijk ik tv
zie daar iets dat ik nooit wil zijn
om mijn emoties de baas tezijn loop ik te hoop
bij werkgevers die alles schenken tegen betaling
om te leren spelen speel ik toneel
in het theater met plankenkoorts
om te huilen ga ik naar de bioscoop
daar is't zo mooi uitvergroot gewoon
om de mens ga ik op straat in het publiek
daar word ik een ander met velen ziek
om het begeren ga ik langs etalages uitgestald
staan staren naar naakte poppen van onszelf
om me voor't te planten in de tijd rijd ik
over snelwegen vlug naar huis in droombeelden
om aan te komen wat ik niet wil arriveer ik
gewoontegetrouw al jaren daar nooit thuis
om mezelf voor mezelf door mezelf te zijn
ben ik gewoon die ander die ik niet wil zijn