Er werd een kanaalpand voor gedempt die volliep
van de hoop op betere tijden werden muren geslecht
met lede ogen versloeg iemand een gebeurtenis
die niet bestond voor de passant die niet
gediend was van een tafereel wat voor hem niet
geschikt bleek. Hij was sprakeloos voldaan nabij
het garnizoen gebouw dat leeg goed diende
als tijdelijk verbleef. Een meisje dat van kanonnenvlees
droomde plantte haar kruisstreek op de lont
die niet ontstak, zij had duidelijk het buskruit niet
bedacht, al brandde de gedachte heftig
toen ze haar geliefde in z'n achtentwintig millimeter
groothoek keek. Hij verschoot wat beelden waar hij
een goede indruk van kreeg. De doden aan de andere kant
waren stilzwijgend ervan uit gegaan. Er doofde wel meer,
zo verliepen de scherpte kantjes erbij af toen
een geestelijke me aansprak.
Ze dolde hoogblond wat met woorden in het rond,
hoorndol liepen het de spuigaten vol bij grondverzet.
Er werden karrenvrachten Duitsers aangesleept en
in de week gelegd. Gepekeld uit een warme bron vernomen
waren mensen in stoombaden niet om de tuin te leiden. Een
verhit debat ontstak later op de synagoge, een voorhof
voor de slachtoffers lag hoog op de oostflank te kijk gezet.
Onleesbare opschriften spraken mij niet aan. De slag
was terloops al uit de hand gelopen. De rust streek neer
op deze zondagmiddag dat een slagersjong
een zoenoffer schonk aan het meisje,
dat vol verwachting van wal stak
om op de slotgracht te ontbranden
in een vals gestemd akkoord.
maandag 27 februari 2012
Huilers
De mannen van onze tijd
gestaalde kaders van perkament
zachtledere handen op geplooid
gelaat in bijna uniform blauw
van spijkerstof hun vergadertijgertaal
gelooide zinnen in woordbreuken
en lettergrepen donderen van de tong.
gestaalde kaders van perkament
zachtledere handen op geplooid
gelaat in bijna uniform blauw
van spijkerstof hun vergadertijgertaal
gelooide zinnen in woordbreuken
en lettergrepen donderen van de tong.
De mannen van onze tijd zij
snijden waar hèt er goed in gaat
de gehoorgangen van hun
kantoortuingerichte luisteren
nauwgezet in netwerken dat
als spinrag hun gelaat omgeeft
De mannen van onze tijd zijn vrouw
in het diepst van hun gedachten
komen tot uitdrukking in wat
ze verwachten en staan pal
voor hun berechting in de geest
te spelen met hun meest gevreesde
zachte zijde van hun besneden beest
Abonneren op:
Posts (Atom)