zaterdag 9 maart 2013

Stil waad zij

Schokschouderde in vlagen haar
rankend verschijnen in weids gebaren
smalde langs haar fijnbesneden zijden af
in lichter schijnen brak door de belijning
garen gesponnen rag verwarde harpen
avondrode zilte verwachting aan de horizon
een oogwenk golfde kleurrijk zachter
teder gloedgeel wuivend het vaarwel
de kwelders af doordrongen slenken
slepen bruisend verstomd in d'r havenmond
uiteengereten diep ingesleten stil verlangen
dat gloeiend vormrijk zandlichaam
haar maagdelijk landschap zo innig
bezwangerd door wind en water heen