Nachtschade

Zie de aarde rijpt
vette koppen wit
aangevroren klei
de straffe Ooster
wint
de man die
in't verleden leeft
weet dat iedereen
daar is geweest
nu de kaalslag
in de bomen huist
waar langs akkers
vloeien in dit licht.

Het gloren

Ik rij met de trein
en het landschap reist door mij
heen weer slinger ik