In mn sas

Een meisje als een langspeelplaatje
met een gaatje er midden in ik
was in mijn nopjes toen ik hoorde
hoe zij klonk terwijl reed en zij

horensdol draaide en we deden het
op zn frans samen al was zij daarmee
wat meer begaan met haar zinnen zetten
op hoge toon doorgingen in mijn huis
dat zij al uitwoonde op mijn gehoor

ze repte zich in alle toonaarden en
soorten die mij niet in het minst stoorden
in mijn oor in zachte zinnen

lispelde kom speel mee terwijl juist zij
wegijlde in verlangen bleef ik steken
in digitaal dat stotterde waar ik
met mijn vingers op haar uitgelezen
deel dr laatste klanken keelde
ging ik met haar lyrisch verder
aan de haal

Ruimte in de leegte scheppen

Ik ben het leeg gehaalde huis
waar wanden stilaan op me afkomen
de trap eens zo lichtvoetig
strompelt thans tegen
de zwaartekracht op
er heerst iets dat zich opstapelt
in mn bovenkamer waar ik
oogluikend doorkijk geef
als blijk dat ik alles doorzie
hoe onleefbaar ik voorspel
dat tijd de ruimte in beslag
neemt waar door deuren heen
ik in optocht ben dicht gegaan

Die dagen nooit zo van ver

dat van leegte vervuld moment

ontbreekt geen enkel tijdstip 

van me zijde ik wijk ook niet

maar tergend traag de uitslag

steeds nader tot een waarheid

opgeven is ook een levensteken

waar het gaat dagen breekt

de dag weer door de gordijnen

licht maar nimmer lichter dan 

verwacht was voor de nacht