woensdag 17 september 2014

Rood

Het gevaar voor iedere vrouw
gaat in het rood schuil bij haar

tegenspeelster die knap verbloemd
het schaamrood omtovert tot fee

grazend over zwart geklede heren
scheert zij in een oogopslag

droefheid uit de ogen wist
tranen van plezier geplengd

van de gelaatstekenen
haar omringen evenbeelden

in miniatuurformaat heeft zij
hibiscus in de palm van haar hand

een mysterieuze leegte
in dit zo statig verband

zij is vandaag met stomheid geslagen
het meest sprekende voorbeeld

een liedje op z'n minst gekleed voor schaarste simply red
I've never seen so many people wanna be there by your side

and when you turned to me and smiled, it took my breath away
het melodietje gaat voor de fanfare uit toen zij neerzeeg

een drama op het doek dat vanbinnen beestachtig scheen
schijnt hier in wezen een geheel ontblote grote teen.

Als geen ander

Mijn handen
moordwapens gelijk
doden de tijd
mijn ogen
zijn mijn handen
Werktuigelijk gelijk
blikken die doden

genadeloos naakt
staren naar de oorsprong
het kleine de vlies
priemend zaaddiertje
door het membraan
mijn hoofd uitmuntend
tot bloedens toe
tussen de liezen
wat valt er te verliezen
nu ik ben verwekt
bevallen ter aarde
ingedaald
opgehemeld en weerom
gevallen door het oog
dat de wereld anders beoogd
de blauwe bol waarop ik
in details verzuip
onderwijl wetend dat ik
in omringend niets verzopen

liggen mijn handen
samengevouwen
mijn ogen gesloten
mijn oren verstopt
mijn mond daarin
ook baard mijn zorgen
ik was verknipt
liet alles verlopen
de wildgroei in mij
omringde mijn gelaat

de toen ontwaakte ik
als geen ander.