Een veenbrand gaat altijd ondergronds
al schiet je nog zoveel ogen af
het blijft een bloederig drama
er hangt een hand wat losjes rond
afgefakkeld ook nog kerngezond
zit z'n liefje krijsend op schoot
mama houdt van hem en ook van haar
papa doet een beetje vreemd dat's waar
hij oogt niet meer normaal maar vrouwtje
lief wat een gebaar hoe wereldvreemd
hij z'n losse handjes niet meer toont
nu alles verdooft weer achter de rug
zijn vuurwerk ook op kruistocht is
zo heet geblakerd hij ooit was
nu uitstekend bij zichzelf past
een verhitte kop vol van 't carbid
is er niemand meer die hij nog ziet.
