Het uitgelezen blad

Waar eerder nog
een bladwesp zat
een sluipwespvrouw
ongevleugeld nog
genoegen nam
van wat luizen daar
ik sloeg het nauwgezet
tot er geen speld meer
tussen te krijgen was
onder het vergrootglas
waar met volle teugen
uit gedronken was.

Ontwricht door de malletvinger

Aangetast tijdsgewricht 

daarvoor zo smetteloos wit 

 dit eens zo maagdelijk gezicht

en miljoenen popelden nog

op goed geluk 

voor dat iedereen blij vergast 

daarop nu terugblikt

de wijsvinger is niet meer 
in staat gestrekt te duiden 
op dit volmaakt
besmette uitvaartcentrum 

van de geest

~

iedereen op het internet

die wat te zeggen 

heeft 

heeft 

wel wat links

veel verwijzen 

naar zichzelf

of naar elkaar 

of waar ze ook

of juist niet wat

of weer wel

of liever niet

kortom lang blond haar 

dat hij niet meer bezat

en zij ook weer vanaf was

maar de kunst die bleef

al was de zeggingskracht 

wel wat langzamerhand

het scheelt niet veel

of adempauze is ademnood 

heel benauwd een pleisterplaats 

waar open wonden genoegelijk

tegen elkaar aan schurken 

zonder slag of stoot klaarkomen

hun boeventronie te voorschijn toveren

waarmee de liefde eens werd bedreven 

kinderen opgescheept bij de havenmond

complex staan toe te kijken hoe 

toch verwekt zoveel voor anker 

toch voor pampus gaan

iedereen is uitgevreten op heterdaad

in het verleden in vreugdevuur verwekt

en teert op smeulende vuur 

tot opgebrand er weer een strand

die niet meer opgewassen is 

het razende getij dat ranzig

vlees de hoop ontneemt 

in de tegenwoordigheid 

van deze heilige geest

nog enig welvaart te ervaren