Meisjes nog tot het bot toe afgepeld
naast hun schoenen uitgedost en neergezet
voor zover er iets te vinden was werd
het gevonden ver van hier waar alles achterwege
opgespoten is zand en water water in zandplas
veranderende werkelijkheid met zoveel lucht
dat hoort bij hier met water wat vroeger nog
een zee van tijd besloeg kabbelt nu meer
iedereen is opgewekt al blijft het doodsbericht
veeg teken op wat komen gaat een levenskunst
ach meisjes maar waar iedereen om gaf achteraf
maar vooraf niet eens bestonden in de vlekkeloze straat
waar iedereen voor zich zichzelf daar heeft bedacht
en poëzie een karretje is bij het begrijpen van het zijn
sfeer gevoel emotie en zo meer wat niet te boek
gesteld een eigen verhaal vertelt het voornaamste
is mezelf hier kwijt geraakt in deze woestenij
die volgepakt nog Nederland heet waar iemand
u vergeet
bent slim en op een toekomst voorbereid
