zondag 19 oktober 2014

Heimwee of verlangen naar een tijdgeest

De een rent zich het leplazerus in zweet
om te ontspannen
weet dat het goed gebekte lijf feestviert
bij het sprinten
zoveel meer losmaakt dan een meekamp
op de lange baan
hoeft ook niet veel meer dan stijf te zijn
in een groeispurt ouder
met doorduwen is alles op tijd te halen
de ander heeft geen last van het verlangen
verleden tijd is geweest
de wereldbol wordt ook stilstaand rond beleeft
zelfs zonder tijd

de kunstenaar leeft doodleuk ingelijfd voort
in de schoot die hij met liefde heeft uitgewoond

ergens valt een pleegkind in een zwart gat
zelfs het laatste redmiddel volwassen zijn
is een straf

de mens is gekko genoeg om verticaal te kruipen
op jaagt naar een prooi het grootste goed

zoet wordt zout gemaakt voor de natuur
verkies geen downsyndroom
maar spoel het gewoon met waswater weg

iemand tekent de tijd die heelt
een wond geslagen in het geheugen

Alsjeblieft niet

De nietszeggendheid
van het uitdrukkingloze gezicht
niet de tomeloze strakheid
van leegheid dat schoonheid
heet niet die eeuwige jeugd
die niets uitbeeldt
nooit de strijd
tegen de vergankelijkheid
nimmer nog verzet
tegen de vergrijzing
noch het geplaveid gelaat
dat prilheid uitstraalt
van het maagdelijk geluk
dat niet bestaat
uit onschuld maar zucht
hunker naar de geest
die leeft beleeft en is
uitgeleefd in zicht
van het geplooid geweten
dat vorm geeft
aan het bestaansrecht
van de ouderdom
dat fraai de contour
van leven weergeeft
dat taant maar
met talent
alles oprecht
weerstaat
dat tijdloos bleek