alles is daarin al eens aan bod geweest
zelfs de tijd doden was vanzelfsprekend
maar als onvoltooid gegeven iets wat gaat
vervelen als zoveel wat zich daarin afspeelt
de gedachten zweren als kankergezwellen
op z'n kop hij krabt er aan tot vermenigvuldigen
zijn handen tasten doelbewust dat lichaam af
ontdaan van alles wat daarom ging
het verdwijnt niet maar dringt wel aan op vertrek
de tijd staat daar niet stil bij wijze van spreken
het klopt niet dat teveel tijd daarin steken
moedeloos maakt bij iedere verstreken seconde
ook zonde is om nog langer bij stil te staan.
