Minzaam en zelf bedacht
het speel van blootgeven
in die zin dat prikkelen mag
te zien hoe ik haar zag
een hemellichaam zwevend
op mijn matras
Ze onthulde zich tot niets
haar zelf zijn was een naakt
gegeven zelden is geschonken
mij zo een eenvoud van geven
Toch trok ze aan en verhulde weer
zoals textiel nu eenmaal gaat
een bedekkingsgraad van even
onzichtbaar zonder het te weten
Speel ik mijn gedachten klaar
of is ze bij gebleven zoals ik
mijn handpalmen nog geef
tastend op de tast haar gebeente
heeft zij zichzelf weer uitgedaan
welvend strelend was zij daar
steeds vager huid en haar
