zondag 13 november 2011

Weerijs

Het vrolijk water bekoelt tot dunne broosheid
vol gebroken verbeeldingen van beslagen lucht
tinten van de afgetuigde bomen staken zwart
schommelend in de woerd die trots verwoest

wat voor mij de oppervlakkigheid van leven geeft

een dunne werkelijkheid van kilte aangetrokken
ervoer ik vingertoppen van mijn kunnen door
en door de helderheid van stromen licht
dat oogluikende van het afstervend zomerkleed


--
R