zondag 7 maart 2010

Tot het van je afvalt

Een wig die bloedrood naar de nacht toe krimpt
Verengt het zicht in het nauw gedreven
De lucht bijt venijnig in het gezicht van zich af
Een huis blaft terug
Verder sterft de straat uit
Vervallen schaduwen tot een stil uur
Waarmee het naar beneden tuurt
Herschikt het spiegelbeeld dat scheel ziet
Tot een geheel dat zich naadloos aan een sloot

--