De scherpte lag in de weerkaatsing
bij de landing op het water
een vlucht van duizenden
maakte daar deel vanuit
verstoring leidde tot beroering
wat grenzeloos is overgekomen
nu nestelend hun eigen woning
hoog maar loom geen vreemde eend
eerder een zomergast als broedgeval
dat overal thuis met nergens blijven
de wereld aan zijn voeten toont
verder op in het winterverblijf
nooit een grenzeloos bestaan leed
anders dan overal en nergens woont
woensdag 13 april 2011
Een pelgrimmage
>
Vandaag westwaarts in de hoop
dat nabij de kust geen meeuwen komen
zoals je leest in oude dromen
hij is opgetogen in gaan 't noopt
adembenemend wordt het hem
in dit weerlicht van het inzien
dat als medicijn genomen
hij zichzelf tot inzicht neemt
de snoodaard die bedaart
zowaar gegund het niet gemunt
is op zijn leven dat hij leidt
bevrijdt van drukdoen en het juk
achter schouderbladen vol
geschreven narrigheden
al zit het borstbeen daar weer mee
nabij de koude drukte
waar alles mee begint
en is ontsproten
Abonneren op:
Posts (Atom)