Hier op de schaal van onwaarschijnlijk zijn
zit ik knagend met één eitand
het geweten aan te vreten
harde werkelijkheid flinterdun
maar weerbarstige kalklaag
waar zachtaardig vloeiend
de waarheid uitkruipt
de eens zo veilige dooier
geel oplicht hard doorbakken
laat zien
dat er geen leven
in zijn uitgekooktheid zit
