donderdag 3 oktober 2013

Lunatiek

Ze had het op d'r heupen
maar meer ook niet
pijnlijk kort gebroekt
zwart gesnit kwam ze

 bol blozend gebeente
aangesneld een jonge hinde
niets liet meer te wensen
over dan haar hese groet

waarmee ze bijna uitgeput
haar tocht zo voor me uit
aflegde gelijk vallend blad
dat alle schijn daar nog
 van
had

Plooitjes

Plekjes ergens ook
een zekere plek
bewaarplaats
voorportaal
met huid en haar
ontvangsthal
de mensheid komt er uit
voortgedreven en bedreven
waar zoveel verlangen nog
uit louter lust prangend week

maar tussentijds haar borsten
losjes lenig in het gelid
dansend soepel vlezig
smakelijk in de vezels
groots en overweldigend
weelderig terwijl zij spit
ongenaakbaar onachtzaam
gebukt gaat in haar lijf
daar op naakte gronden
feitelijk haar lusten bot viert

de achterzijde gelijk
stevent frontaal af
op noeste vlijt
gevormde vormen
voor louter handarbeid
gesmeed gehuld
doorschijnend tint
haar zijde zachte bilspleet

zo zekert zij haar oogst
waar kinderen uitgebroken
nu de schede van Damocles
gapende wonde voor een stonde
parelend op haar lippen ligt
bezweet maar teder

Laten wij genoten zijn

Het lichaam werd
voldongen feit
in de strijd geworpen
likkebaardend genoten
alle opties stonden open
smetteloos naakt lag het
te koop als betaalmiddel

ze hield van hoge bomen
vooral de wind die je kon horen
fluisterende kledij die zij ontdeed
ritselde foutloos op een hoop
terwijl buiten mussen speelden

de zon scheen
alles te weten
hoewel haar dijen
maagdelijk bleek
bijna onbezonnen
haar schaamstreek

de naakte waarheid
baarde haar verveling
uitgekeken raakte zij
in de laken stof
plooiend zonlicht
bewogen scheen

foutloos wit gespeld
werd de taalstrijd
bedreven
in schoolschrift licht
vlekkeloos dicht
op haar huid
geschreven