maandag 14 maart 2011

Zinvergeving*

Er was een man die 'met open zinnen' las
maar niet kon wonen in een schilderachtig landschap
per definitie niet, sprak hij
in kanttekeningen
is dat godsonmogelijk, toch
hield de schrijver voet bij stuk en
is daarbij gebleven
dat geen zin in 't leven
woordloos wordt beschreven.


---
*T.L.

Morgenstond

Ik zag haar komen
en haar gang
de aard daarvan
mijn schaduwen
bij stilstaan
in 't ochtendklaren

het was gezond en is
van warmte omgeven

R

Innerlijk verband

Ze zegt: "het huis, dat ben jezelf" en
kijkt opgeruimd in 't rond. Het is in orde.

Ik ben niet thuis en ben vertrokken,
omdat rondom mij ik niets meer trof,

dat met mij van doen heeft; van waar uit ik woon.
Er is niets meer dat mij weerspiegelt, niets
dat mij omgeeft. Waar ik nog aan voorbij ga,

zijn muren van het bestaan vensters grijs
uitgevuld voorgeschreven tegen het verstaan.

Het gadeslaan tikt zachtjes maar hoorbaar; doorgaan
druipt geruisloos af in poelen van vergetelheid.