Dit moment van zuchten steunen piepen
kraken kreunen en lijdzaam dragen
onderwijl elkaar bevragen over tandenknagen
altijd weerom en terugkomend praten
van de klachten die de tijd verbijten
waar menigeen verveeld van feiten
zich verdragen tot het leven omwille
van leiden zichtbaar valt te vermaken
tot een stil moment van zonnestralen
dit ongemerkt vervagen dat verstrijkt
loom en langzaam verstervend traag