maar ergernis is ook aan mij besteed
gelijk een dode schrijver ontwijd wordt
door een achterneef die ontleedkundig
voorbij zondig genot Gods gebod met voet
getreden wordt met ach en wee
terwijl onderwijl een bejaard meisje achteloos
ijsjes eet in de leeggelopen winkelstraat
een dichter vult pagina vijf met vlijt over
een gitaar in aflevering drie mijn god
was hij maar dichter gebleven met zen
en de kunst van rockgitaren te slopen
sterke verhalen en straatbeelden
alles franje halen de scherpe kantjes
maakt de randjes wat minder scherp
men raakt bevrijdt los en lenig zwierig
om het keurslijf te ontdoen van deze tijd
we willen dan ook een worden en opgaan
met Vlaamse friet uit Hollandse piepers
zelfs een vent met jakobsschelp loopt schriel
langs gebaande paden bewegwijzerd
aan de hand van de routebeschrijving
België te doorkruisen op arme voetekes
het is knokken om in met namen aangekomen
als schijnheilige in een klerenzaak van een eens
zo weelderig gasthuis uit een grijs verleden
een dijkcoupure verderop is de grens
waar dit tweetalig land verlaten kan worden
en moet verder in het Frans geschreven worden
Hollands diep is dan allang vergeten
opgeofferd aan de havenbaron rust daar
in stervensnood een malle Moerdijk
een truttebol aldaar die van vleselijke lust
een pan voor de kop houdt bloederig
als malse biefstuk staat zij daarbij
dit is non fictie aan de keukentafel
van de schoonmoeder die adviseert
nimmer aan de korst beginnen
wanneer de pizza nog genoten moet worden
over het zoete gif dat ons bedreigt
liever uitjes met z'n allen voor het meisje
van plezier dat pal achter de letterzetter
kuis met de benen gekruist teneer geniet
van de gedachte of de geliefde al is uitgevreten
want die snoeper vindt overal schaafijs
zonder verlof ook buiten kantoortijden te versmaden
maar dat stoort de taalkundige allemaal niet
die Hollandse kost ontleed op teruggeschroefde
ambities waar iedereen ontzuild en wel leed
zo wandelend door de tijd haalt iemand
het in zijn dolle hoofd om met Stalin op te proppen
te komen vertaald en wel mijn god wat lekker
leesbaar dit hoe ook een slager uit het abortoir
waar hij hersenbloedend in zijn eigen uitwerpselen
gelijk de Rus betaamd lag weg te kwijnen
er is nog hoop voor een volk dat weer gebukt gaat
terwijl de laaglander het bruin bakt met zonnebrand
dat op z'n retour nog afgedekt kan worden met crème.
