Een tijd

Om te vergeven of te beleven
gewoon te besteden of juist
met betreden van een tijdperk
vol ijsbloemen gezaaid
achter de beslagen ramen
waar vocht neersloeg tegen
de rijpheid van vergeten

de dagen waren toen

nog zo volmondig
om in te leven
hoe het hout
twijg in bewegen
nu stil aan dorst
naar het verleden

Vager grijs maar lichter in

De dagen nog zachter licht
bevlogen gelijk pril beukenbos
dartelend in een grijs verleden
van dun zacht behaard ontvouwend blad
dat teerder dan het fijnste weefsel
van de dood geen weet heeft eerder
dan de spelende honden in de spiegel
doorbroken plas vol regenbogen in de zon

Licht - Helderziend

Enzo branden twee herinneringen
tot één bevroren moment
van de gevoelige plaat
zich op het netvlies
bijten zich met tanden van de honden
vast in een onuitwisbaar geweten
hoe kort bestek van leven
is uitgespeld in spelen
ik zat de dag ervoor nog
bladerend onwetend
te schrijven wat al verloren bleek
breekt op deze dag voldongen feiten