De uiterwaarde man

Hij had geen doel voor ogen
anders dan een bril waar hij doorkeek
om voor te leven niet veel meer
om rond te komen ook al leek
dat veel op hongersnood om het even
een stukje brood en teert daar redelijk

Hij plukte er de vruchten van
waarvoor hij in het kribvak geboren bleek
zo zeeg de zon wel vaker voor hem neer
zo van huis en haard verdreven
kan hij aardig leven al is het wat overdreven
om zijn hondenleven dat hem het meeste boeit
bindt en onomwonden hij daarin zijn orde schept

in seizoensgebonden waar dat verstikkend vol
gepropt z'n onderkomen daar hij alleen kan
zonder inkomen kan komen sprekend van geluk
dat dag na dag hij zijn geheime bestaansrecht
prijs geeft aan de waterlijn van z'n oeverloos bestaan

alles zo eenvoudig door hem
heen afstroomt tot de vruchten
die hij plukt voortkabbelend langs
de overzijde onbereikbaar dichterbij
aan zijn verlangen hoe
verwaardeloosbaar hij doelloos ronddrijft

Hunkerend naar de vooruitgang

Het is de druk van de brandstofpomp
gezellig samenpersen
klaarkomen op het gaspedaal
alle remmen los de banden
opgepompt verlangen verhit
de lange rit in het vooruitzicht
de verwijde blik op oneindig
meer kilometers genot vreten
dan mijn goede god in extase
verslingert raken aan de walm
reinst versuffende bedwelmen
verslavend haast razend voort
snellend klokwerk dat tot slot
de rekening vereffend op de snelweg
waar zij naar hem en hij naast haar
het pure louteren van de vaart ervaart
en 's avonds voor het slapen gaan
nog liefdevol een blikwaardig schenkt


Het beste van Ries
&
Bovendien ben ik niet zo van papier