Egocentralis

Wanneer ik lang genoeg van mezelf uit ga
zie ik vanzelf een ander voor mij aan
sterker dan een sterk verhaal
ben ik voortaan voornaam
hoger gerezen dan geprezen
om mijn eigen lotgeval
waarvoor ik door de knieën ga

Verdronken ten onder vlot getrokken

Ten strijde tegen of het behoud van open water

We hebben weet van haar peilloos karakter
Dat zo spelenderwijs opspeelde tegen kaden

Of hard genoeg toch uitgesleten indruk maakt
Wat met zachter hand bezweek dat schaadde

Met golven kwam bewegen spetterend tot leven
Brak niet op het verzet maar gewapend beton

Daar dichter aan de oever zich op blind staart
Strijklengten tekort waar ruim sop belemmerd

Zat ik eens barrevoets ondoorgrondelijk te staren
Hoe onverschrokken ook de weerstand schijnt

Te sneuvelen op het vergezicht van de pupil
Welk op grond daarvan zichzelf leestekende
~~~
Het waren barre gronden ruig en onontgonnen
Die naadloos aansloten op woeste tijden toen

Dat water begon te rijzen met langszij de ratten
Vormgevend aan de karaktermoord daar thans

Gepleegd op onverzettelijk gewin het uitzicht
Te bevriezen waar menig kind in mij verdronk

~~~

Hoe eerder overdreven geestdodend Sloterplas

Uit het ouderlijk huis bezielde droom verdreef

Tot star bestand van het welvarend Slotermeer

ik had een hekel om van A naar B te gaan 
al lag dat niet aan mij was ik er toch
toegekomen om te gaan via omwegen
zoals dat gaat heb ik via Z 
de omweg aangelegd 

was bij mijn ouders op bezoek althans ik

was ze zoek niet thuis meer zoals te verwachten

waren ze van gedaante veranderd vreemd genoeg

terwijl ik vorige eeuw nog hun zegen las
de delvers hebben ongegrond verklaard
de vaste bodem onder hun weggeslagen 

dat door tijd heen ze zo zeker uitgevreten had 

niet alleen is hun laatste rustplaats uitgewoond
maar vervreemdend genoeg nu in beslag genomen