De wind buigt in alle richtingen de bomen dol
een vergeten klapt op de maat van de muziek
het gladde water begraaft schuimkoppend flink
alles gaat te keer tot in de kleinste kier
rondom de buien waait het t felst
luwt ingebonden twijgenbos en verstomd
daarin de lamgeslagen duiven stil
ontwricht bestaan wordt harder opgestuwd
het spelend kind dat vrolijk lachend begint
dolt de dag tot schuwer licht de wolken breekt
wakkert voor het slapen gaan nog huilend
aan de plinten van het betraande raamkozijn
en stilt het duister tot een oorverdovende orkaan
